วิธีสอน interesting/interested

คำนี้จำไว้ว่า ดั้งเดิมในภาษาละติน[interess;t-ending is french] มันเป็นคำนาม ตั้งโดดๆ มันก็แปลว่า สิ่งที่แตกต่าง สิ่งที่น่าสนใจ ทำให้คนอื่นสนใจ อยู่แล้ว คือ ไม่ใช่ความสนใจของใคร แต่เป็นสิ่งที่น่าสนใจในตัวของในตัวของมันเอง. พอเป็น verb มันจึงเป็นแค่คำขยาย subject ว่า subject เป็นสิ่งที่แตกต่างทำให้ object เกิดความสนใจ. ฉะนั้น ถ้าอยากได้ประธานเป็นใครซักคนที่เป็น object อยู่นั้นแทน ก็แปลงมันเป็น passive voice คือ is interested (I am interested by this book), หรือแปลงมันเป็น continuous passive voice (I am being interest by this book) เสีย. แต่เพราะประโยคมันยาวมาก จำยาก เวิ่นเว้อ เขาก็เลยลดรูป ของ continuous passive voice เหลือแค่ I am interesting in this book พอลดรูปแล้วเปลี่ยน preposition อย่างนี้ตัว interesting เลยกลายเป็น adjective ไป. ทีนี้พอ continuous passive voice กลายร่างแล้ว ตัว passive voice ก็เลยกลายร่างได้ด้วย คือเปลี่ยน by เป็น in แค่นี้ interested ก็กลายเป็น adjective ไป. แต่ความหมายของทั้ง 2 ประโยคจริงๆ ยังเท่ากับ  passive voice/continuous passive voice เหมือนเดิมนะ ก็คือ ให้ความสนใจ=มีปกติเป็นสภาพที่ทำให้สนใจได้อยู่แล้ว;น่าสนใจ=กำลังทำให้สนใจอยู่.